cusco en bolivia

Hola!

Mijn eerste dagje in Cusco was niet mijn meest productieve ooit aangezien ik niet kon slapen in de nachtbus en nogal moe was. Tijdens het wachten tot ik kon inchecken heb ik het nog voor elkaar gekregen de free walking tour te doen, maar dat was dan ook alles die dag. De dag daarna stond in het teken van het boeken van een track naar machu pichu. Ik was er vrij snel uit welke ik wilde doen, maar aangezien er ongeveer 100 aanbieders zijn en de prijzen nogal kunnen variëren was vergelijken en afdingen toch nog een aardig tijdrovend klusje. De volgende ochtend vroeg werd ik opgehaald om te beginnen met de inca jungle track. Deze track heeft eigenlijk niks met inca's en machu pichu te maken, maar is voornamelijk drie dagen lang leuke dingen doen onderweg naar machu pichu en op de laatste dag ga je naar machu pichu. Dag 1 bestond uit mountainbiken (alleen naar beneden) en raften. Allebei erg leuk! Waar ze bij het raften in het begin nog waarschuwden dat we echt niet in het water moesten vallen omdat het gevaarlijk kon zijn was het in praktijk alleen maar dollen en grappen maken en gooiden de instructeurs ons zelfs af en toe in het water. Dag 2 was lopen door een jungle achtig gebied waar we allerlei soorten vruchten konden plukken zoals bananen, avocado's en passievruchten. De middagwandeling moesten we even met de auto doen, omdat het te hard regende, maar dat mocht de pret niet drukken. De dag werd afgesloten in hot springs (hete bronnen) wat erg aangenaam was! De ochtend van dag 3 bestond uit ziplinen in een vallei (soort superlange kabelbaan tussen twee bergen), ook heel leuk! Toen de instructeur mij aanwees om de 'spidermonkey' voor te doen (waarbij je op zijn kop moet hangen) had ik even mijn twijfels, maar zelfs dit was nog best leuk. De rest van de dag bestond uit lopen naar aguas calientes, het plaatsje naast machu pichu, om de volgende dag dan eindelijk te gaan zien waar we voor kwamen! Om 4 uur opstaan en twee uur lang trappen beklimmen in de stromende regen was niet het hoogtepunt van mijn reis.. Eenmaal aangekomen kregen we een rondleiding van de gids, maar ik vond het vrij lastig om me te concentreren op wat hij zei om 6 uur 's ochtends terwijl ij doorweekt was en we de helft van de reünies niet konden zien door de mist. Desalniettemin was machu pichu zelfs in deze niet geheel ideale omstandigheden heel mooi! Uiteindelijk ben ik met twee andere meisjes nog tot 3 uur 's middags gebleven en hadden we tussen de buien en bewolking door af en toe nog best goed uitzicht! Terwijl ik mijn machu pichu track aan het doen was was Yara inmiddels aangekomen in Cusco. Haar telefoon had het alleen begeven, maar in wist in welk hostel ze zat dus besloot ik maar op goed geluk een taxi te pakken en te kijken of ik haar kon vinden. Heel fijn om weer even een bekend gezichtje te zien na ruim vier maanden! Daarna hebben yara en ik nog een week samen in cusco gezeten en eigenlijk vrij weinig gedaan, maar cusco is een hele mooie stad en even rustig aan doen is ook wel eens lekker. We hebben wel paardgereden door de heuvels in de omgeving van cusco en nog twee nachtjes in de heilige vallei doorgebracht en wat ruïnes bekeken, maar veel dagen bestonden uit door cusco wandelen en lunchen en avondeten. Was wel even lekker na mijn reistempo door noord peru! Daarna was het tijd voor het volgende land: Bolivia! De eerste stop was Copacabana, een dorpje aan de rand van lake titikaka. Het hoogst gelegen meer ter wereld (3800 meter) en het grootste van zuid-Amerika. Ik had van veel mensen gehoord dat Copacabana leuk was en het zag er leuk uit maar er was precies niks te doen. Vanuit Copacabana kun je een boot naar Isla del sol (eiland van de zon) nemen, waar volgens de Inca's de zon geboren is. Je kan hier de nacht doorbrengen en een wandeling maken van de ene kant van het eiland naar de andere kant. Ons plan was eigenlijk naar de noord kant te varen en gelijk de wandeling te maken naar het zuiden, maar de noord kant was zo mooi dat we besloten een nachtje te blijven. Het uitzicht over het meer met daarachter de besneeuwde bergtoppen was prachtig en op een strandje zitten op bijna 4000 meter hoogte was ook een goede ervaring. Het meer was wel super koud, maar op het strand liggen was heerlijk met een zonnetje. Het was heerlijk rustig, zelfs zo rustig dat er 's avonds maar een restaurant open was. Gelukkig is dat genoeg. De volgende ochtend vroeg maakte we de wandeling naar het zuiden zodat we vandaar weer de boot terug konden nemen. De wandeling was super mooi! Geen andere toeristen gezien en we liepen steeds door kleine dorpjes met loslopende varkens en rennende kindertjes in school-uniformen die op tijd op school probeerden te komen! Daarna namen we een bus naar la paz, de meest gammele die ik tot nu toe had gezien en niet degene die vooraan stond toen we het ticket kochten. Maarja we hebben het overleefd :) La Paz is groot en chaotisch en was even wennen na de rust rondom lake titikaka, maar zoals in de meeste grote steden is er genoeg te doen! Er zijn drie verschillende kabelbanen waar vanuit je een goed uitzicht over de stad hebt, inclusief de plaatsen waar je liever niet lopend doorheen wil. Ik ben naar een vlooienmarkt, waar ze ongeveer alles verkochten wat je kunt bedenken en er was een voetbalwedstrijd tussen Bolivia en Colombia. Het Boliviaanse team is nou niet echt spectaculair, maar aangezien la Paz op 3600 meter hoogte ligt was het toch een hele kluif voor de Colombianen. Bolivia had ongeveer de hele wedstrijd balbezit maar Colombia wist toch te winnen met 3-2. De dag daarna heb ik death road gedaan (geen zonder er gaat over het algemeen niemand dood), zogenaamd zuid-Amerika's meest gevaarlijke weg waar je naar beneden kunt mountainbiken langs een afgrond over een onverharde weg met een hoop stenen en hobbels. Het mountainbiken zelf was erg leuk alleen regende het de hele dag waardoor ik aan het einde van de dag lichtelijk onderkoeld was, maar zeker de moeite waard! Ook heb ik de free walking tour gedaan, waar we vooral een heleboel verschillende marktjes hebben bezocht. Vooral de zogenaamde heksenmarkt was erg interessant waar ze onder andere magische drankjes en poedertjes voor bijgelovige Bolivianen, maar het hoogtepunt van de collectie zijn toch de lama foetussen. Blijkbaar hebben Bolivianen het bijgeloof dat als ze iets bouwen het geluk brengt om een lama foetus in te metselen in de fundering... Interessant! Na la Paz was het tijd voor de jungle, ik verkoos de bus boven het vliegtuig ondanks dat iedereen zei dat het de ergste busrit ooit zou worden en als ik pech had wel 30 uur kon duren. Uiteindelijk was het 16 uur en viel het me allemaal reuze mee na al deze verhalen, het was inderdaad nogal hobbelig en de stoelen konden niet echt ver naar achter maar de bus is niet kapot gegaan of in het ravijn gevallen! Ik koos voor de las pampas tour van 3 dagen. Het gebied staat in deze tijd van het jaar bijna volledig onder water waardoor we alles met een bootje deden en sliepen in een lodge op palen boven het water. Helaas geen anacondas en piranha's gezien, maar wel heel veel vogels, apen, kaaimannen, rivier dolfijnen en blijkbaar een luiaard van een hele grote afstand maar ik vond het verdacht veel op een blad lijken. Het was heerlijk om even uit de grote stad te zijn met alleen maar de geluiden van de natuur om je heen! Op de terugweg weer de fantastische busrit, maar ook deze keer was het niet zo erg als iedereen me verteld had. Terug in la Paz ben ik naar cholita wrestling geweest. Cholita's zijn de boliviaanse vrouwen in traditionele kleding en tijdens activiteit gooien ze elkaar door de ring en trekken ze aan elkaars lange vlechten. Super toeristisch en allemaal in scene gezet, maar wel hilarisch om een keer gezien te hebben. Nu heb ik alles wat ik wilde zien wel zo'n beetje gezien in la Paz en is het eigenlijk voornamelijk wachten op de nachtbus naar de volgende bestemming: Sucre. Hier ben ik van plan om twee weken te blijven en spaanse lessen te nemen en vrijwilligerswerk te doen. Daarover later meer.

Liefs!