Santa marta en omgeving - deel 1

Buenas,

Tijd voor een update vanuit colombia. De afgelopen weken heb ik in en rond santa marta doorgebracht. Zoals ik al zei in de vorige blog was het oorspronkelijke plan om ergens anders heen te gaan, maar besloot ik last minute toch maar om deze kant op te komen. Niet gehinderd door enige kennis over bussen en zonder enig idee waar het hostel was waar ik heen wilde nam ik een taxi naar de busterminal. Daar werd het weer eens pijnlijk duidelijk hoe matig mijn spaans is, maar konden ze me met behulp van google translate uitleggen dat ik misschien mee kon met de bus die over een uur ging en anders 3 uur moest wachten in the middle of nowhere waar het rond de 40 graden was. Gelukkig was er een plekje in de eerste bus! In santa marta bleken er meerdere stops te zijn en ik had geen idee waar ik eruit moest dus besloot ik op een goed moment maar gewoon uit te stappen. Ik wist naar welk hostel ik wilde (dreamers hostel mocht het iemand interesseren), maar ik had geen idee waar dit hostel zich bevond en de eerste 3 taxichauffeurs die ik aansprak ook niet. Gelukkig was er een zweeds meisje in de buurt die spaans sprak en mochten we na lang zoeken van iemand telefoon lenen om het adres op internet te zoeken en vond ik een taxi die me erheen wilde brengen. Het hostel lag nogal uit het centrum en ik wist dat het nogal populair was, maar ik besloot er maar gewoon op te gokken dat ze nog plaats hadden met het risico dat ik weer taxi terug moest nemen naar het centrum. Ze hadden alleen nog een relatief dure kamer, maar ik was allang blij dat ik een slaapplek had na deze niet hele soepele dag. Het hostel is fantastisch! Het heeft een zwembad in het midden en organiseerde die avond een beerpong toernooi. 'S avonds gingen we naar een club die el mirador (het uitzichtspunt) heet en waar je kunt dansen onder de sterren en uitkijkt over taganga, een klein vissersdorpje. De dag daarna heb ik voornamelijk in het zwembad gelegen en geprobeerd iets van santa marta te zien, maar de stad zelf is niet heel boeiend. De dag ervoor had ik esmeralda ontmoet, een nederlands meisje met ongeveer dezelfde plannen als ik rondom santa marta, dus we besloten om de komende tijd samen te gaan reizen. Esmeralda spreekt goed spaans en is gezellig, dus een top reispartner! Samen met vier jongens uit het hostel boekten we de ciudad perdida (verloren stad) track voor de dag daarna. Dit is een 4, 5 of 6 daagse track door de bergen/jungle om uiteindelijk bij de verloren stad te komen. Alle trips waren dezelfde prijs dus we besloten de 5-daagse track te doen zodat we rustig aan konden doen en een nacht 'gratis' slaap en eten hadden (je bent een nederlander of je bent het niet). De tocht bestond uit veel lopen (heel verassend), extreem veel zweten, zwemmen in riviertjes, veel kaartspelletjes en bijna elke dag om 5 uur opstaan. Het was af en toe heel zwaar (een uur bergop bij 30 graden is toch net wat anders dan een rondje door amsterdam lopen), maar de natuur was prachtig en het was heerlijk om even actief bezig te zijn na een paar weken met weinig activiteit en veel gefrituurd eten. De ciudad perdida zelf was architectonisch (is dat een woord? Autocorrect denkt van wel) gezien niet de meest spannende plek op aarde maar met de verhalen van gids pedro erbij en de voorstelling van de mensen die hier geleefd hadden was het toch een hele bijzondere plek. Na deze track gingen we weer een dagje naar dreamers hostel (waar je je backpack kan laten tijdens alle korte tripjes) om de dag daarna naar minka te gaan. We zijn in dit geval esmeralda, ik en Jasmina, die in Amsterdam bijna mijn buurmeisje blijkt te zijn. Minka is een klein dorpje in de bergen, waar je mooi kan wandelen, watervallen kan bezoeken, vogels kan spotten en koffieplantages kan bekijken. We hebben precies nul van deze dingen gedaan, maar het was heerlijk! Ons hostel was bijna boven op de berg en vanuit het dorpje moesten we nog 40 minuten met de motortaxi, dat wil zeggen achter op de scooter bij 18-jarige jochies die zo hard mogelijk de super steile, hobbelige weg vol bochten op scheuren. De meeste mensen vonden dit dood eng, maar ik had besloten dat het jochie dit waarschijnlijk elke dag deed en het zelf vast ook wel wilde overleven, dus ik vond het oprecht best leuk!
Het hostel had een soort hangmatten aan de rand van de berg met prachtig uitzicht! We zijn voor de zonondergang wel even naar de top van de berg gelopen en dat was dan ook meteen al onze activiteit in Minka. Ik schrijf een beetje uitgebreid, dus deel twee van Santa Marta en omgeving komt morgen want we moeten het wel gezellig houden!

Besos